چای، کلمهای چینی بوده که در قدیم در چین و شمال هند به کار می رفته و همین کلمه عیناً به زبان فارسی وارد شده است. گیاه چای برای اولین بار در چین و در حدود پنج هزار سال پیش رشد کرده که بهتدریج علاوه بر خواص متعدد، در رنگآمیزی نیز از آن استفاده میشده است. این گیاه در چین به صورت خودرو و طبیعی یافت میشده اما پس از مدتی به عنوان دمکرده مفرح و بازآورنده سلامتی به دربار پادشاهان راه یافت و حتی تا اواخر قرن گذشته نیز جز نوشیدنیهای تجملی و گرانقیمت به شمار میرفت.سابقه مصرف چای در ایران به قرن هفدهم میلادی باز می گردد. جهانگردان از چایخانههایی سخن گفته اند که رجال و افراد ثروتمند در آنجا جمع شده و چای مینوشیدند. در همان قرن هفدهم میلادی، تاجری اصفهانی که دامنه تجارتش تا هندوستان میرسیده، برای اولین بار چای را از هند به اروپا برد و به عنوان نوشیدنی مفرح جدیدی آن را به اروپاییان معرفی کرد.محصولات بیز سلامت محور بوده و هیچگونه ادعای درمانی ندارد.